Οι ιοί είναι οι μικροοργανισμοί που προκαλούν τις περισσότερες από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Στην πλειονότητα αυτών των περιπτώσεων, είναι αυτοπεριοριζόμενες, μικρής χρονικής διάρκειας νοσήσεις και δεν προκαλούν σοβαρές και επικίνδυνες καταστάσεις. Η κλινική τους εικόνα περιλαμβάνει την ύπαρξη πονόλαιμου, δυσκολίας στην κατάποση, πονοκεφάλου, πυρετικής κίνησης, ρίγους, ρινικής συμφόρησης και καταρροής, ωταλγίας, βήχα παραγωγικού ή ξηρού, καθώς και ενοχλήσεις από τις αρθρώσεις και τους μύες.

Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση επιπλοκών (επινέμηση των κατώτερων βρογχικών οδών, πνευμονία, αναπνευστική ανεπάρκεια, πολυοργανική προσβολή) και η ανάγκη για νοσηλεία σε νοσοκομειακό περιβάλλον, είναι η παρουσία ανοσοκαταστολής, το γήρας, η μικρή ηλικία, οι όγκοι, η λήψη  ανοσοτροποιητικών φαρμάκων και τα χρόνια νοσήματα των πνευμόνων, της καρδιάς, του ήπατος, των νεφρών και του νευρικού συστήματος.

Οι κυριότεροι τέτοιοι αναπνευστικοί ιοί, πέρα από τους ιούς της γρίπης και τους κορωνοϊούς, είναιꓽ

1) Οι αναπνευστικοί συγκυτιακοί ιοί (RSV)

2) Οι ιοί της παραϊνφλουένζας

3) Οι μεταπνευμονοϊοί

4) Οι ρινοϊοί

5) Οι αδενοϊοί

6) Οι βοκαϊοί

Πιο αναλυτικάꓽ

1) Οι αναπνευστικοί συγκυτιακοί ιοί (RSV)

Προκαλούν λοιμώξεις σε όλα τα ηλικιακά φάσματα, αλλά είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνοι σε ηλικίες κάτω των 2 ετών, σε πρόωρα τέκνα, σε ηλικιωμένους και σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Εμφανίζονται κυρίως στο τέλος του φθινοπώρου έως τις αρχές του χειμώνα. Υπολογίζεται ότι αποτελούν το 60-90% των περιστατικών βρογχιολίτιδος  σε παιδιά κάτω του ενός έτους.

2) Οι ιοί της παραϊνφλουένζας

 Προκαλούν λοιμώξεις το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Σχετίζονται με λαρυγγοτραχειοβρογχίτιδα, βρογχοπνευμονία και βρογχιολίτιδα σε νεαρά παιδιά, σε μεταμοσχευμένους ασθενείς και σε γηριατρικούς νοσούντες.

3) Οι μεταπνευμονοϊοί

Είναι σχετικά πρόσφατα ανακαλυφθέντες ιοί και ενδημούν από το τέλος του χειμώνα έως την αρχή της άνοιξης. Παρουσιάζονται ως αίτιο παρόξυνσης βρογχικού άσθματος σε παιδιά κάτω των 5 ετών. Η ανοσοκαταστολή σε ηλικιωμένα άτομα είναι παράγοντας κινδύνου για σοβαρή νόσηση των αναπνευστικών οδών.

4) Οι ρινοϊοί

Αποτελούν το συχνότερο παθογόνο του κοινού κρυολογήματος με χαρακτηριστικά, την εμφάνιση ρινικής συμφόρησης, καταρροής και βήχα. Αφορούν όλα τα ηλικιακά φάσματα, με έμφαση όμως τους νεότερους. Έχουν ετήσια διασπορά, αλλά η επίπτωση είναι εντονότερη τους φθινοπωρινούς μήνες.

 Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτοί οι μικροοργανισμοί δύναται να προκαλέσουν σοβαρή νόσηση του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος,ιδίως σε μη-ρυθμισμένους ασθματικούς ασθενείς και σε επιβαρυμένη φαρμακευτική ανοσοπάρεση.

5) Οι αδενοϊοί

Οι ιοί αυτής της κατηγορίας έχουν εμφάνιση σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η κλινική τους συμπτωματολογία περιλαμβάνει, πέρα από την προσβολή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, τις εκδηλώσεις επιπεφυκίτιδος, λεμφαδενοπάθειας, επηρεασμού της ηπατικής βιοχημικής λειτουργίας και υδαρών διαρροϊκών κενώσεων. Τα άτομα με εκτεταμένη ανοσοανεπάρκεια είναι ιδιαιτέρως ευάλωτα, σε απειλητικές για τη ζωή, μορφές της νόσου.

6) Οι βοκαϊοί

Αυτή η κατηγορία των ιών εμφανίζονται σε παιδιά μικρότερα των δυο ετών, ενώ η παρουσία τους σε ενήλικες είναι σχετικά σπάνια. Το τέλος του φθινοπώρου έως την αρχή των πρώτων χειμερινών μηνών είναι το χρονικό διάστημα της παρουσίας τους στην κοινότητα. Περιγράφονται εκδηλώσεις που κυριότερα αφορούν τα ώτα και τους ανώτερους βρόγχους.

ΦΩΤΙΟΣ ΣΕΪΝΤΗΣ M.D.

ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ-ΛΟΙΜΩΞΙΟΛΟΓΟΣ

ΚΑΛΑΜΑΤΑ